دوست دارم این لبخند های بیگاه… و آن بعضی ها درخت دوستی رابا قلب میکارند نه با دست .
تورا من باقلب دوست دارم نه با حرف . . . . . .
۳۰ ثانیه زمان کمی نیست ۱۰۰ بار می شود
پلک زد ۶۰ بار می شود گفت “ دوستت دارم ” . . .
تا صبح دور و به اندازه ی یک جرعه خدا
دوستت می دارم
ای کاش قطره اشکی بودم که بر گونه هایت، می زیستم تا بدانی چقدر دوستت دارم . . .
زیبایی عشق به سکوت است نه فریاد
پس با تمام سکوتم دوستت دارم
اگر دوست داشتن ِ تو
را فریاد بزنم
تاب نمی آورد این کوه ِ مقابل!
گفتم دوستت دارم نگو نظر لطفته
چون نظر لطفم نیست نظر دلمه
دوستت دارم که این ها را می نویسم دوستت دارم که کلمه ها را درک می کنم
دوستت دارم چرا که جهان را دوست دارم چرا که عاشق آدم ها شده ام ..
نمی دانم چه حسی هست این عاشقی ؟
وقتی می نشینم، وقتی راه می روم، وقتی می خوابم
دوستت دارم وقتی صدایی می اید دوستت دارم،
وقتی سکوت است دوستت دارم چه می کنی با من که چنین راحت همیشگی شده ای
از طلوع عشق تا غروب سرنوشت و از غوغای زندگی تا سکوت مرگ دوستت دارم
دوست داشتنَت گنـــــــــــاه باشد یا اشتــــباه گناه می کنم،
تـــــو را حتــــــی به اشتباه …..!
باهات میام نفس نفس / تو آسمان توی قفس / از اول تا آخرش / دوستت دارم
دوستت دارم به اندازه ی
پلک هایی که در زمان خیال پردازی هایم زدم
و چه بسیار خیالاتی که در ذهن پروراندم