کوه های غرورم از گناه رفتنت آب شده
سیل که بیاید همه را با خود می برد
همه بعض من تقدیم غرور نازنینت باد
غروری که لذت دریا را بر چشمانت حرام کرد
خیلی زودتر از آنچه که فکرش را بکنی پژمرده میشوی
وقتی مقصری و معذرت خواهی نمیکنی
من غرور ندارم یعنی یه زمانی داشتم
ولی انقدر واسه این و اون زیر پا گذاشتم
هر بار که غرورمو شکست باز بخشیدمش و همون آدم قبلی شدم!
اما آخرین بار به جای غرور، دلمو شکست!
دیگه فرصتی برای بخشیدنش نموند!
سخت ترین انتخاب زندگی ام لحظه ایست
که نمیدانم میان دلتنگی و غرور به کدام تن دهم
تا در مواقع تنهایی به آن تکیه کنم
عاشقان سکوت قلب را ویران می کردند
غرور من امپراطوریست که به پاى هیچکس