کاش یه نفر بود وقتی بغض می کردم
آنقدر که دنیا باید چتر بر سرش بگیرد با احتیاط مرا ورق بزند
نبودنت ها را با خیال بودنت به هم بافته ام
مث جون کندنه زندگیم و تمام لحظه هام
منم وبغضامو اشکامو درد تنهایی هام
منم وحس بی کسی و از غم پرپرشدن
این یه حقیقته تلخه که دارم از پا در میام
که تو هر روز در گلویت خاری کشنده احساس کنی
برای کسی که بدانی حتی یک بار در عمرش به خاطر تو بغض هم نکرده است
تا بغض هایت را قبل از لرزیدن چانه ات بفهمد
کنترل اَولین قطره اَشــــــــــــک برای نَچٍکیدن