سکوت بی بهانه ترین صدای مهر است
آنقدر که یادم نرود به نفعم است که
سکوت سرد فاصله ها تنم را می لرزاند
وقتی به نبودنت فکر م یکنم می سوزم
به یاد روزهایی که بودنت را نفهمیدم
چه شد که دستهایمان اینگونه با فاصله ها انس گرفت؟
چه شد که این گونه گمت کردم ، گم شدم
پر هیاهو ترین دقایق زندگی هستند
وقتی زنی دیوانه وار باتو بحث میکنه خوشحال باش
چون سکوت زن نشانه پایان توست …
هر قطره اشک نشان دل شکستگی است
هر پیام نشانی از دل تنگی من برای تو است
از من دو سه خط سکوت باقی مانده
می ایستم این ساعت ھمین لحظه ھمین جا
سلامتیه اونایی که دهنشون پر حرفه
ولی اونقد مودبن که با دهن پر حرف نمیزنن فقط سکوت میکنن
روزی پرسیدی این جاده کجا میرود
گاهی سکوت می آموزد بودن همیشه در فریاد نیست