در این متروکه ی دنیا که یاری نیست
نشانی از کسی یا از دیاری نیست
به عشقی جز خداوند اعتباری نیست…
تقصیر ماست که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم
هر ثانیه که نفس میکشم محتاج تو هستم
رو به تو سجده میکنم دری به کعبه باز نیست…
بس که طواف کردمت مرا به حج نیاز نیست…
صد بار اگر توبه شکستی بازآ …
قربون اون بزرگیت برم
صدای باران زیبا ترین ترانه ی خداست
که طنینش زندگی را برای ما زیبا تر می کند
نکند فقط به گل الوده ی کفش هایمان بیندیشیم . . .
دلم آغوش میخواهد …
نه مرد … نه زن …
خدایا زمین نمی آیی ؟
آنان که همه چیز دارند ، مگر تو را
به سخره می گیرند آنانی را که هیچ ندارند ، مگر تو را . . .
اگرتو در انتهای هرقصه ایستاده باشی
میشه ” خدا ” رو حس کرد تو لحظههای ساده
بیعشق عمر آدم بیاعتقاد میره
هفتاد سال عبادت یک شب به باد میره . .